زیبایی شناسی هنجارگریزی بیانی در ناسازوارهای قرآنی

ناسازوار یکی از عوامل ادبیت ومختصه های سبک ساز قرآن است؛ به گونه ای که زبان عادی را به وسیله هنجارگریزی معنایی به سطح ادبی ارتقا می دهد، در نتیجه به کلام بار معنایی، و زیبایی شناختی وبُعدی الهام بخش  می دهد؛ زیرا ناسازوار شیوه ای از بیان یک معناست که روساخت گزاره با زیر ساخت آن تفاوت دارد وخواننده این اختلاف بین سطح وعمق را درمی یابد؛ به دیگر سخن، معنا در یک گزاره، دو سطح دارد: سطح پیدا وسطح ناپیدا که خواننده با دریافت تعارض میان آن دو معنای مورد نظر را در می یابد. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، جنبه های زیبایی شناختی ناسازوارهای قرآنی مربوط به کافران را در موقعیت های مختلف آنان نشان می دهد. به منظور پرهیز از هرگونه سوء برداشت یا سوء تفاهم، توجه خواننده محترم را به این نکته معطوف می داریم که منظور از وجود تناقض در قرآن، ناسازوار منطقی نیست؛ بلکه منظور، ناسازوار به مثابه یکی از مؤلفه های ادبیت کلام و ابزارهای تصویرگری هنری است. ناسازوار به واسطه عواملی در زیبایی قرآن نقش ایفا می کند که عبارتند از: آشنایی زدایی، ایجاز، برجسته سازی لفظ ومعنا، صدق، تهویل، وتهکّم.